מכתב: T-S 16.6
מכתב T-S 16.6What's in the PGP
- תמונה
- 1 Transcription
תיאור
Verso: Letter in Arabic script. Dating: possibly late 11th century, based on Frenkel's identification of the addressee. An unidentified sender wrote this letter to a friend in Alexandria, urging him to send him a poem (qaṣīda) the latter composed. The sender, himself a cantor and lover of poetry, copies out half of a comical Hebrew poem of his, written in praise of Abū l-Faraj Hiba of the Ibn Naḥum family. Frenkel identifies the sender as Avraham b. Sahlān (b. Avraham b. Sahlān) the descendant of Sunbāṭ, i.e., the grandson of the Avraham b. Sahlān who was the head of the Babylonian congregation in Fustat until the year 1030. However, the abbreviation נבע appears after Avraham's name, indicating that he is deceased, and this would also be an unusual place for the sender of a letter to sign his name. Goitein suggests that the sender could be Yoshiyya b. Neḥemya b. Avraham b. Sahlān b. Avraham b. Sahlān b. Avraham b. Shelomo b. Shabbat/Sunbāṭ, whose genealogy is given on BL OR 5557A.47–58, at fols. 51r and 57v/58r (cited in Mann, Jews, vol. II, 101–02), but this too seems difficult to prove. (Information in part from Frenkel and Goitein's index card.)
תגים
Editor: Frenkel, Miriam
T-S 16.6 1v
- باسم الله الرحمن الرحيم كتابي يا اخي اطال الله بقاك وادام عزك وجعلني فداك عن سلامة والحمد لله ولم يزل قلبي معلق بك الى אן ורד פציל וערפני
- انه لقيك في القمرا سالما وشكرت الله على سلامتك وذكر انك قلت له في انفاذ كتاب وحاجة ولم اشك انها هي القصيدة
- والرهط لان الحوايج الاخر موقفة الى حين الاجتماع وانا اثبت في كتابي هذا ذلك وانا مترقب وصول كتابك بما تعول
- عليه ولا توخره اخص والدتك وخالتك واختك وجماعتكم بالسلام وساير اصدقانا ومن يسل عنا وزرعه يخصكم بالسلام
- وهذه القصيدة وكنت مدحت بها ابا الفرج هبه بن ناحوم اولها
- אברהם אלוף החבר בחיר
- הישיבה נבע
- בא בא בוא בא בא בוא שבי בי שת ריבו
- מי מי מי ממי ממי ערך לו אחשבו
- לא לא לא ייטיב לו זממו גם מחשבו
- או או או יקרי בו הכפתע יצריבו
- פה פה פה מפעלו עם דודו חביבו
- בי בי בי בי בבבי נחשקי ותאובו
- חי חי חי חייהו אכוה ממלהבו
- לו לו לו קולילו ישמע לי וישיבו
- וי יי יי יי ויוי מילולי אסחי בו
- פה פה פה מצבו כאן כאן כאן מושבו
- הוא הוא הוא הלהיבו ולבבי הלהיבו
- כי כי כי בעירו גם גם גם יראי בו
- או או או יעקרבו ולחצי יציבו
- הא הא הא קול מבו אזני הא תקשיבו
- די די די לא אען מצער מעלבו
- זה זה זה דודי זה זה רו זה זה זיוו
- הו הי הו הי הה הי אצעק מערבובו
- עת עת עת הלך לו מקונו ורחובו
- ולבבי קם קסקס(?) קסקחו(?) וגנבו
- בר סהלאן נין
- סנבאט נח נפש
- هذه نصف القصيدة الذي مدحت بها ابا الفرج
- هبه بن ناحوم